Tuesday, March 29, 2011



ಉಮ್ಮಳಿಸುತ್ತವೆ ಬಾವಗಳು
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ತಡೆಯಲಾಗದಂತೆ

ಮತ್ತೋಮ್ಮೆ ತದವರಿಸುತ್ತದೆ
ಪದಗಳಾಗದಂತೆ

ಎಲ್ಲವನೂ ಹೇಳಿಬಿಡುತ್ತದೆ
ಕಣ್ಣು ಬಚ್ಚಿಡಲಾಗದೆ

ಪದಗಳಿಗೊಂದು ರಾಗ ಸಿಗದೆ
ಕಮರುತ್ತದೆ ಬಯಕೆಗಳು

ಕಂಠದಲ್ಲೇ ಅಸುನೀಗುತ್ತದೆ
ರಾಗಗಳು ಹಾಡಲಾಗದಂತೆ

ಯಾವುದು ಸ್ಥಾಯೀ?
ಮೌನವೋ ರಾಗವೋ?

ಹಾಳೆಯ ಮೇಲಿನ ಪದಗಳು
ಮುಕ್ತಿಗಾಗಿ ಕಾದಿವೆ

ಹಾಡು ಹಕ್ಕಿಯ ಕಂಠದ ಇಂಪು
ಶೃತಿಯ ಮರೆತು ಕುಳಿತಿದೆ.

ರಾತ್ರಿ ರಾಣಿ ಅರಳುತ್ತದೆ
ಚಂದಿರನ ಮೆಲುನಗೆಗೆ

ಬೆಳದಿಂಗಳ ಹೊದಿಕೆ
ಹೊರೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಮೌನ

ರೆಪ್ಪೆಗಳೆಡೆಯಲ್ಲೇ ಅವಿತಿದೆ
ಕನಸು ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಲು

ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದ ಕಣ್ಣ
ಮುಚ್ಚಲೇಕೋ ಒಲ್ಲೆ

ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಲಿ ಹೊಳೆವ ತಾರೆಗಳ
ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಉಲ್ಕಾಪಾತ

ವೇದನೆ ನೀವೇದನೆ
ಎಲ್ಲಾ ಮಾಫಿ

ನಿದಿರೆಯ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಜಾರಿದಂತೆಲ್ಲಾ
ನೆಮ್ಮದಿಯ ರಾತ್ರಿ.